Lijst van punten

Het moment van de grote beproeving was voor hem gekomen en vertwijfeld kwam hij je opzoeken.

-Herinner je je nog? Hij - de vriend die je “verstandige” adviezen gaf - vond jouw gedrag utopisch, het gevolg van verwrongen ideeën, van een wil die was gemanipuleerd en - meer van zulke “scherpe” inzichten.

“Die overgave aan de Heer”, was zijn oordeel, “is een abnormale overspanning van het religieuze gevoel.” En in zijn zielige logica dacht hij dat er tussen jou en je gezin een vreemde was gaan staan: Christus.

Nu heeft hij begrepen wat je hem zo vaak hebt gezegd: Christus trekt nooit zielen uit elkaar.

Wat heb je een medelijden met hen! - Je zou hen willen toeschreeuwen dat ze hun tijd verdoen - Waarom zijn ze zo blind en zien ze niet wat jij - armzalig schepsel - wèl hebt gezien? Waarom komen ze er niet toe om het beste te kiezen?

Bid, doe verstervingen, maak hen dan één voor één wakker - dat is je plicht! - en leg hun - ook weer één voor één - uit dat zij net zo goed als jij een weg tot - God kunnen vinden, zonder hun plaats in de maatschappij in de steek te laten.

Als je aan het apostolaat begint, wees er dan van doordrongen dat het er altijd om gaat dat je de mensen gelukkig maakt, erg gelukkig: de Waarheid is onlosmakelijk verbonden met echte blijdschap.

Een werkzaam recept voor je geest van apostolaat: concrete plannen maken, niet van de ene week tot de andere, maar van vandaag tot morgen, en van nu tot straks.

Soms wìllen ze niet begrijpen: ze zijn als blinden - Maar een andere keer ben jij het zelf die zich niet begrijpelijk heeft weten te maken: corrigeer dat bij jezelf!

Met Gods genade en een goede vorming kun je je begrijpelijk maken voor het ruwe, onontwikkelde volk - Ze zullen je niet echt volgen als je de - gave der talen - mist: het vermogen en de inspanning om hun begripsvermogen te bereiken.

Je krijgt er elke dag méér zin in - Dat is te merken aan het zelfvertrouwen en de zekerheid in je optreden die je hebt gekregen door het besef dat je voor Christus werkt.

De heilige Schrift heeft het al verkondigd: vir fidelis, multum laudabitur, - een trouw man verdient de lof van allen.

Geweld is niet de goede methode om te overtuigen - en - helemaal niet in het apostolaat.

Deze raad is voor jou die nog jong bent en pas de weg hebt ingeslagen: omdat God alles verdient, moet je proberen in je beroep eersteklas werk te leveren, zodat je later je ideeën effectiever kunt propageren.

Bid dat je met heilige slimheid mag bereiken wat je met intelligentie niet lukt, opdat je anderen meer en beter zult kunnen dienen.

Geloof me, het apostolaat, de catechese, dienen in de regel te werken als het systeem van de haarvaten: één voor één. Iedere gelovige geeft zijn geloof door aan iemand in zijn omgeving.

Voor ons, als kinderen van God, zijn alle zielen van belang, omdat elke ziel voor ons belangrijk is.

Je moet je zo gedragen alsof de sfeer van de plaats waar je werkt uitsluitend van jou afhangt. Het moet een sfeer zijn van arbeidzaamheid, van blijdschap, van aanwezigheid van God en van een bovennatuurlijke kijk op de dingen.

Ik begrijp je willoosheid niet. Als je in aanraking komt met een groepje mensen dat een beetje lastig is - misschien wel zo geworden door jouw nalatigheid, ga je ze uit de weg, gooi je het bijltje erbij neer en denk je dat ze ballast zijn, een hinderpaal voor je apostolische dromen, dat ze je toch niet zullen begrijpen

Hoe wil je dat ze naar je luisteren als je niet, naast je genegenheid en je dienstbaarheid in gebed en versterving, tot ze spreekt?

Je zult heel wat verrassingen meemaken als je eenmaal besloten bent om met ieder van hen, één voor één om te gaan! Bovendien zullen ze, als jij niet anders wordt, terecht kunnen uitroepen, terwijl ze jou met de vinger nawijzen: Hominem non habeo!, - Ik heb niemand die me wil helpen!